فهرست محتوا
- 1 تعریف ورود ثالث:
- 1.1 ۱. شرایط ورود ثالث (ماده ۱۳۰):
- 1.2 بر اساس ماده ۱۳۰:
- 1.3 ۲. مهلت ورود ثالث (ماده ۱۳۱):
- 1.4 طبق ماده ۱۳۱:
- 1.5 ۳. تشریفات و نحوه ورود ثالث (ماده ۱۳۲):
- 1.6 بر اساس ماده ۱۳۲:
- 1.7 ۴. رسیدگی به ورود ثالث (ماده ۱۳۳):
- 1.8 طبق ماده ۱۳۳:
- 1.9 ۵. نحوه صدور رأی در خصوص ورود ثالث (ماده ۱۳۴):
- 1.10 بر اساس ماده ۱۳۴:
- 1.11 ۶. موارد خاص در رد یا تأیید ورود ثالث (ماده ۱۳۵):
- 1.12 طبق ماده ۱۳۵:
تعریف ورود ثالث:
ورود ثالث به معنای پیوستن شخصی به دعوای جاری میان دو یا چند طرف است، بهطوری که شخص ثالث مدعی شود رأی دادگاه در خصوص آن دعوا ممکن است به نفع یا ضرر او مؤثر باشد. این موضوع در مواد ۱۳۰ تا ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی ایران پیشبینی شده است.
۱. شرایط ورود ثالث (ماده ۱۳۰):
بر اساس ماده ۱۳۰:
- هر شخصی که در دعوای جاری نفعی برای خود قائل باشد، میتواند با تقدیم دادخواست ورود ثالث به دعوا وارد شود.
- ورود ثالث میتواند به نفع یکی از طرفین اصلی یا بر خلاف هر دو طرف باشد.
- دادخواست ورود ثالث باید به طرفیت همه طرفین اصلی دعوا ارائه شود.
۲. مهلت ورود ثالث (ماده ۱۳۱):
طبق ماده ۱۳۱:
- ورود ثالث تا پیش از ختم دادرسی در هر مرحلهای از رسیدگی امکانپذیر است.
- ختم دادرسی به معنای پایان بررسیهای دادگاه و اعلام ختم دادرسی در جلسه است.
۳. تشریفات و نحوه ورود ثالث (ماده ۱۳۲):
بر اساس ماده ۱۳۲:
- ورود ثالث نیازمند تقدیم دادخواست است.
- دادخواست باید به دادگاهی که دعوا در آن مطرح است، ارائه شود.
- پس از تقدیم دادخواست، دادگاه ورود ثالث را مورد بررسی قرار میدهد و در صورت تشخیص وجود نفع، ورود ثالث را میپذیرد.
۴. رسیدگی به ورود ثالث (ماده ۱۳۳):
طبق ماده ۱۳۳:
- دادگاه موظف است دادخواست ورود ثالث را بررسی کند.
- اگر ورود ثالث پذیرفته شود، شخص ثالث مانند یکی از طرفین اصلی دعوا در دادرسی شرکت میکند و میتواند مستندات خود را ارائه دهد.
- دادگاه ممکن است دعوای ثالث را به همراه دعوای اصلی یا بهصورت جداگانه رسیدگی کند، اما در صورت امکان ترجیح با رسیدگی توأم است.
۵. نحوه صدور رأی در خصوص ورود ثالث (ماده ۱۳۴):
بر اساس ماده ۱۳۴:
- دادگاه باید در رأی خود به دعوای اصلی و دعوای ثالث بهطور همزمان رسیدگی کند.
- رأی صادره در خصوص دعوای ثالث قابل تجدیدنظر است، مشابه سایر دعاوی.
۶. موارد خاص در رد یا تأیید ورود ثالث (ماده ۱۳۵):
طبق ماده ۱۳۵:
- اگر دادگاه ورود ثالث را غیرموجه بداند، درخواست او را رد میکند.
- این تصمیم، مشابه سایر تصمیمات دادگاه، قابل اعتراض و تجدیدنظر است.
مثال عملی:
فرض کنید در دعوایی میان الف (خواهان) و ب (خوانده)، موضوع مالکیت یک ملک در حال بررسی است. ج (شخص ثالث) مدعی است که مالک واقعی ملک است یا حقی بر آن دارد. ج میتواند با ارائه دادخواست ورود ثالث به دعوا وارد شود تا از حقوق خود در جریان رسیدگی حمایت کند.
تحلیل حقوقی:
مواد ۱۳۰ تا ۱۳۵ قانون آیین دادرسی مدنی، نقش کلیدی در حمایت از حقوق اشخاص ثالث دارند. ورود ثالث ابزار قانونی مهمی است که امکان جلوگیری از تضییع حقوق اشخاصی که مستقیماً در دادرسی شرکت ندارند را فراهم میکند. این حق در راستای اصول دادرسی عادلانه و حمایت از حقوق همه ذینفعان طراحی شده است.