در دنیای تجارت و جابه‌جایی کالا، مفهوم متصدی حمل و نقل از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. اگر شما هم به دنبال شناخت وظایف، مسئولیت‌ها و قوانین مرتبط با متصدی حمل و نقل هستید، این مقاله برای شماست. در این مطلب، به زبان ساده و کاربردی، همه چیز را درباره متصدی حمل و نقل توضیح می‌دهیم، از مسئولیت‌های ارسال‌کننده تا شرایط استرداد بار و حتی نحوه رسیدگی به اختلافات. با ما همراه باشید تا با این موضوع مهم آشنا شوید.

متصدی حمل و نقل کیست؟

متصدی حمل و نقل، شخصی حقیقی یا حقوقی است که در ازای دریافت کرایه یا اجرت، مسئولیت جابه‌جایی اشیا و کالاها را بر عهده می‌گیرد. به بیان دیگر، این فرد یا شرکت، نقش واسطه‌ای بین ارسال‌کننده (کسی که کالا را می‌فرستد) و مرسل‌الیه (گیرنده کالا) دارد و باید کالا را طبق قرارداد به مقصد برساند. این تعریف بر اساس قانون تجارت ایران تنظیم شده و متصدی می‌تواند شامل شرکت‌های حمل‌ونقل، رانندگان، یا حتی شرکت‌های لجستیکی باشد.

متصدی حمل و نقل

 

لینک های مفید:
وکیل دعاوی تجاری

 

آیا حمل و نقل از طریق پست تابع قوانین حمل و نقل در قانون تجارت است؟

خیر، حمل و نقل از طریق پست مشمول قوانین باب هشتم قانون تجارت (قرارداد حمل و نقل) نمی‌شود. بر اساس ماده ۳۹۴ قانون تجارت، حمل و نقل پستی تابع مقررات خاص خود است که در قوانین مربوط به خدمات پستی تعریف شده‌اند. به همین دلیل، اگر کالایی از طریق پست ارسال شود، شرایط و مسئولیت‌های آن با قرارداد حمل و نقل معمولی متفاوت خواهد بود.

مسئولیت و تکالیف ارسال‌کننده

ارسال‌کننده (کسی که کالا را برای حمل می‌سپارد) وظایف و مسئولیت‌های مشخصی دارد که عدم رعایت آن‌ها می‌تواند باعث خسارت یا مشکلات حقوقی شود. این تکالیف عبارت‌اند از:

  • تعیین صحیح مشخصات بار: بر اساس ماده ۳۷۹ قانون تجارت، ارسال‌کننده موظف است اطلاعاتی مثل آدرس دقیق مرسل‌الیه، محل تسلیم کالا، تعداد بسته‌ها، نحوه بسته‌بندی، وزن، محتویات، مدت زمان تحویل، مسیر حمل، و قیمت کالاهای گران‌بها را به متصدی اعلام کند. اگر این اطلاعات نادرست یا ناقص باشد، مسئولیت خسارات بر عهده ارسال‌کننده است.  
  • عدل‌بندی مناسب: طبق ماده ۳۸۰ قانون تجارت، ارسال‌کننده باید کالا را به شکلی بسته‌بندی کند که در طول حمل آسیب نبیند. اگر خسارت یا آواری (خرابی) به دلیل بسته‌بندی نامناسب رخ دهد، مسئولیت آن با ارسال‌کننده است.  
  • عدم تحویل مال‌التجاره به مرسل‌الیه: بر اساس مواد ۳۸۴ و ۳۶۲ قانون تجارت، اگر مرسل‌الیه به دلایل زیر کالا را تحویل نگیرد، متصدی باید به ارسال‌کننده اطلاع دهد:  
  1. عدم دسترسی به مرسل‌الیه (مثلاً آدرس اشتباه باشد).
  2. عدم پرداخت کرایه یا هزینه‌ها توسط مرسل‌الیه.
  3. عدم قبول کالا توسط مرسل‌الیه (مثلاً به دلیل تغییر نظر).

در این حالت، متصدی حمل و نقل کالا را به‌صورت امانت نزد خود یا شخص ثالث نگه می‌دارد و هزینه‌ها به عهده ارسال‌کننده است. اگر تکلیف کالا مشخص نشود، متصدی می‌تواند طبق ماده ۳۶۲ آن را بفروشد.

شرایط استرداد بار توسط ارسال‌کننده

ارسال‌کننده تحت شرایط خاصی می‌تواند بار را از متصدی حمل و نقل پس بگیرد:

  • شرط اول: تا زمانی که کالا در اختیار متصدی حمل و نقل است و هنوز به مرسل‌الیه تحویل داده نشده، ارسال‌کننده می‌تواند آن را پس بگیرد.  
  • شرط دوم: باید تمام هزینه‌ها و خسارات متصدی (مثل هزینه حمل یا انبارداری) را پرداخت کند.

 

لینک های مفید:
وکیل وصول چک برگشتی

 

اما طبق ماده ۳۸۳ قانون تجارت، در موارد زیر استرداد ممکن نیست:

  • اگر بارنامه توسط ارسال‌کننده تهیه و به مرسل‌الیه تحویل شده باشد.
  • اگر متصدی رسید به ارسال‌کننده داده و ارسال‌کننده آن را پس ندهد.
  • اگر متصدی به مرسل‌الیه اعلام کرده باشد که کالا به مقصد رسیده است.
  • اگر مرسل‌الیه تقاضای تحویل کالا کرده باشد.

مثال: اگر ارسال‌کننده‌ای بخواهد بار خود را پس بگیرد اما مرسل‌الیه قبلاً تقاضای تحویل کرده باشد، دیگر نمی‌تواند بار را استرداد کند.

مسئولیت متصدی حمل و نقل

متصدی حمل و نقل مسئولیت‌هایی دارد که در صورت کوتاهی، باید خسارت پرداخت کند:

مسئولیت ناشی از عیوب عدل‌بندی: طبق ماده ۳۸۱ قانون تجارت، اگر بسته‌بندی عیوب ظاهری داشته باشد و متصدی بدون قید عدم مسئولیت آن را قبول کند، مسئول خسارات خواهد بود. اما طبق ماده ۳۸۶، متصدی در موارد زیر مسئول نیست:  

  • خسارت ناشی از جنس خود کالا (مثلاً فاسد شدن مواد غذایی).
  • تقصیر ارسال‌کننده یا مرسل‌الیه (مثلاً بسته‌بندی نامناسب).
  • حوادثی که هیچ متصدی مواظبی نمی‌توانست جلوی آن را بگیرد (مثلاً سیل یا زلزله).

فرض مسئولیت: بر اساس مواد ۳۸۶ و ۳۸۷، اگر کالا تلف، گم، یا دیر تحویل شود یا خسارت ببیند، متصدی مسئول جبران خسارت است، مگر اینکه ثابت کند خسارت به دلایل بالا رخ داده است. میزان خسارت معمولاً برابر قیمت کالا است، اما می‌تواند با توافق طرفین کمتر یا بیشتر باشد.

تکالیف متصدی حمل و نقل

متصدی حمل و نقل وظایف مشخصی دارد که باید به دقت انجام دهد:

فروش اموال سریع‌الفساد: طبق ماده ۳۸۵ قانون تجارت، اگر کالا در معرض فساد سریع باشد (مثلاً میوه یا مواد غذایی) و ارزش آن با هزینه‌های حمل تناسب نداشته باشد، متصدی باید فوراً موضوع را به دادستان محل اطلاع دهد و با نظارت او کالا را بفروشد. همچنین، باید حتی‌الامکان ارسال‌کننده و مرسل‌الیه را از این اقدام مطلع کند.  

اعلام وصول مال‌التجاره به مرسل‌الیه: بر اساس ماده ۳۸۹، متصدی موظف است به محض رسیدن کالا به مقصد، مرسل‌الیه را مطلع کند تا برای تحویل اقدام کند.

حمل و نقل از طریق متصدی حمل و نقل دیگر

طبق ماده ۳۸۸ قانون تجارت، اگر متصدی حمل و نقل، کار را به متصدی دیگری واگذار کند، همچنان مسئول حوادث و خسارات در طول حمل است. اما می‌تواند به متصدی دوم رجوع کند و خسارت خود را جبران کند. همچنین، رأی وحدت رویه شماره ۲۹ (مورخ ۱۳۶۳/۸/۲۸) تأکید دارد که متصدی اصلی نمی‌تواند از مسئولیت خود شانه خالی کند، حتی اگر حمل توسط شخص دیگری انجام شده باشد.

حق حبس متصدی حمل و نقل

بر اساس ماده ۳۹۰ قانون تجارت، متصدی حمل و نقل می‌تواند از تحویل کالا خودداری کند تا زمانی که مرسل‌الیه هزینه‌ها و کرایه را پرداخت کند. این حق حبس در موارد زیر اعمال می‌شود:

  • در مقابل مرسل‌الیه: اگر مرسل‌الیه هزینه‌ها را نپردازد، متصدی می‌تواند کالا را نگه دارد.  
  • نسبت به مخارج و وجوه دیگر: شامل کرایه، هزینه انبارداری، یا سایر مطالبات.  

سقوط حق حبس: اگر مرسل‌الیه مبلغ مورد اختلاف را به صندوق دادگستری واریز کند، حق حبس متصدی از بین می‌رود.
مثال: اگر مرسل‌الیه از پرداخت ۵ میلیون تومان کرایه خودداری کند، متصدی می‌تواند کالا را نگه دارد تا زمانی که این مبلغ به صندوق دادگستری واریز شود.

رجوع مرسل‌الیه به متصدی حمل و نقل

طبق ماده ۳۹۱ قانون تجارت، اگر مرسل‌الیه کالا را بدون هیچ قید و شرطی تحویل بگیرد و کرایه را بپردازد، دیگر نمی‌تواند علیه متصدی دعوا مطرح کند، مگر در موارد تدلیس (فریب) یا تقصیر عمده متصدی (مثلاً عمداً کالا را خراب کند).

  • اگر خسارت ظاهری باشد (مثلاً بسته‌بندی پاره شده)، دعوا پذیرفته نمی‌شود، مگر در صورت تدلیس یا تقصیر عمده.
  • اگر خسارت غیرظاهری باشد (مثلاً محتویات خراب شده)، مرسل‌الیه باید فوراً اطلاع دهد و حداکثر تا ۸ روز از تاریخ تحویل، این موضوع را به متصدی اعلام کند.

اختلافات میان متصدی حمل و نقل و مرسل‌الیه

بر اساس ماده ۳۹۲ قانون تجارت، اگر بین متصدی و مرسل‌الیه اختلافی پیش بیاید، دادگاه می‌تواند دستور دهد که کالا نزد شخص ثالث امانت گذاشته شود یا در صورت لزوم فروخته شود. فروش باید با تنظیم صورت‌جلسه (مشخص کردن وضعیت کالا) انجام شود. اما مرسل‌الیه می‌تواند با پرداخت تمام هزینه‌ها یا سپردن آن‌ها به صندوق دادگستری، از فروش جلوگیری کند.

مرور زمان اقامه دعوا علیه متصدی حمل و نقل

طبق ماده ۳۹۳ قانون تجارت، دعاوی علیه متصدی حمل و نقل مشمول مرور زمان است:

  • در صورت تلف، گم شدن، یا تأخیر در تحویل: یک سال از تاریخی که کالا باید تحویل داده می‌شد.
  • در صورت خسارت بحری (آواری): یک سال از روزی که کالا به مرسل‌الیه تحویل داده شده است.

جمع‌بندی

متصدی حمل و نقل نقش کلیدی در جابه‌جایی کالا دارد و وظایف و مسئولیت‌های مشخصی طبق قانون تجارت بر عهده اوست. از بسته‌بندی صحیح توسط ارسال‌کننده تا اعلام وصول به مرسل‌الیه و حتی فروش کالاهای فاسدشدنی، همه این موارد باید با دقت انجام شوند. شناخت این قوانین به شما کمک می‌کند تا در فرایند حمل و نقل، حقوق خود را بهتر حفظ کنید. اگر سوال یا ابهامی دارید، حتماً با یک مشاور حقوقی مشورت کنید!