قرار منع تعقیب یکی از تصمیمات قضایی است که در مرحله تحقیقات مقدماتی توسط بازپرس یا دادیار صادر می‌شود. این قرار به معنای عدم تعقیب متهم و مختومه شدن پرونده در مرحله تحقیقاتی است، یعنی دادگاه وارد رسیدگی به پرونده نمی‌شود و پرونده بسته می‌شود.
در چه مواقعی قرار منع تعقیب صادر می‌شود؟
قرار منع تعقیب در شرایط زیر صادر می‌شود:
- عدم وقوع جرم: اگر دلایلی نشان دهد که اساساً عملی که برای آن شکایت شده، جرم محسوب نمی‌شود.
- عدم کفایت ادله: در صورتی که شواهد و مدارک کافی برای انتساب جرم به متهم وجود نداشته باشد.
- مشمول مرور زمان: در جرائمی که دارای مدت مشخصی برای پیگیری هستند، اگر از زمان قانونی گذشته باشد، قرار منع تعقیب صادر می‌شود.
- عدم هویت متهم: در مواردی که متهم شناسایی نشود و امکان پیگیری قانونی وجود نداشته باشد.
- گذشت شاکی در جرایم قابل گذشت: اگر جرمی از نوع قابل گذشت باشد و شاکی از شکایت خود صرف‌نظر کند.
آیا بعد از صدور قرار منع تعقیب امکان شکایت مجدد وجود دارد؟
بله، در برخی شرایط امکان شکایت مجدد وجود دارد:
- اعتراض به قرار منع تعقیب: شاکی می‌تواند ظرف 10 روز از تاریخ ابلاغ به دادگاه صالح اعتراض کند.
- وجود ادله جدید: در صورتی که بعد از صدور قرار، شواهد و مدارک جدیدی کشف شود که وقوع جرم یا انتساب آن به متهم را ثابت کند، امکان تجدید رسیدگی و تعقیب متهم وجود دارد.
✅ نکته مهم: قرار منع تعقیب به معنای بی‌گناهی متهم نیست، بلکه نشان‌دهنده این است که دلایل کافی برای تعقیب کیفری وجود نداشته است.